Ta firma osadza mikroczipy w swoich pracownikach i oni to uwielbiają

Kiedy Patrick McMullan chce dietetycznego doktora Peppera, gdy jest w pracy, płaci za to machnięciem ręki. McMullan ma wszczepiony mikroczip między kciukiem a palcem wskazującym, a automat natychmiast potrąca pieniądze z jego konta. W swoim biurze jest jednym z kilkudziesięciu pracowników, którzy robią to samo od roku.

McMullan jest prezesem Three Square Market, firmy technologicznej, która zapewnia samoobsługowe mini-markety szpitalom, hotelom i firmowym pokojom wypoczynkowym. W sierpniu ubiegłego roku został jednym z około 50 pracowników w siedzibie głównej w River Falls w stanie Wisconsin, którzy zgłosili się na ochotnika do wstrzyknięcia chipa do ręki.

Pomysł pojawił się na początku 2017 roku, kiedy był w podróży służbowej do Szwecji - kraju, w którym niektórzy ludzie dostają podskórne mikroczipy, aby robić takie rzeczy, jak wejście do bezpiecznych budynków lub rezerwacja biletów kolejowych. Jest to jedno z niewielu miejsc, w których implanty chipowe, które istnieją już od dłuższego czasu, wystartowały w jakiś sposób.

Chipsy, które dostał on i jego pracownicy, są wielkości bardzo dużego ziarenka ryżu. Mają one na celu ułatwienie robienia takich rzeczy, jak wejście do biura, logowanie się do komputerów i kupowanie jedzenia i napojów w firmowej stołówce. Podobnie jak wiele chipów RFID, są pasywne - nie mają baterii, a zamiast tego czerpią energię z czytnika RFID, gdy żąda danych z chipa (chip McMullana zawiera informacje identyfikujące, aby zapewnić mu dostęp do budynku, a także na przykład podstawowe informacje medyczne).

Rok po eksperymencie McMullan i kilku pracowników twierdzi, że nadal regularnie używają chipów w pracy do wszystkich działań, z którymi zaczęli zeszłego lata. Od tego czasu dodatkowe 30 pracowników otrzymało chipy, co oznacza, że około 80 z 250 pracowników firmy, czyli prawie jedna trzecia, to chodzące, gadające cyborgi.

"Przyzwyczajasz się do tego; to proste" - mówi McMullan. O ile mu wiadomo, tylko dwóm pracownikom Three Square Market usunięto żetony – i wtedy opuścili firmę.

Sam Bengtson, inżynier oprogramowania, mówi, że używa swojego chipa 10 do 15 razy dziennie. W tym momencie przesuwanie ręką po czytniku RFID podłączonym do komputera nie różni się od wpisywania hasła na klawiaturze, mówi.

Steve Kassekert, wiceprezes ds. finansów, jest tak przyzwyczajony do płacenia za napoje gazowane w pracy, że był zirytowany, gdy czytnik RFID w automacie przestał działać kilka miesięcy temu.

"To po prostu stało się częścią mojej rutyny" - mówi.

Firma bada również sposoby wykorzystania mikroczipów poza ciałem. McMullan mówi, że w sierpniu i wrześniu przeprowadza testy w dwóch szpitalach - jednym w Fort Wayne w stanie Indiana, a drugim w Hudson w stanie Wisconsin - które sprawdzą, kiedy lekarze i pielęgniarki myją ręce. (Będą nosić bransoletki zawierające chip, który mogą zeskanować na czytniku RFID, aby włączyć zlew - coś, co zostało wcześniej wypróbowane).

Nick Anderson, profesor nadzwyczajny nauk o zdrowiu publicznym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis, mówi, że prywatność i bezpieczeństwo wszelkich informacji przechowywanych na chipach jest oczywistym problemem. Informacje zebrane przez czytelników mogą dostarczyć wielu szczegółów na temat przyjść i odejść pracowników, a ktoś teoretycznie może pingować twój chip z czytnikiem, aby dowiedzieć się, co się na nim znajduje.

"Możesz go powąchać, jeśli jesteś na przystanku autobusowym" - mówi.

McMullan mówi, że tylko niektóre informacje przechowywane na chipie w jego dłoni są zaszyfrowane, ale twierdzi, że podobne dane osobowe mogą zostać skradzione z jego portfela.

Istnieje również szansa – i wydaje się, że w końcu tak się stanie – że technologia w ciałach pracowników stanie się przestarzała. Bengtson przynajmniej jest tym zaniepokojony.

"Może być potrzebny - ośmielę się powiedzieć - program modernizacji lub coś w tym rodzaju" - mówi.